เข้าสู่วัยฉกรรจ์รอบสอง เลือดหนุ่มมันก็พลุ่งพล่านอยากจะเดินทาง
อย่ากระนั้นเลย ขืนรอรวมตัวออกทริป คงอีกนาน
เราก็เลยออกเดินทางตามความเรียกร้องของหัวใจ
ตามหาธํามรงค์ศักดิ์สิทธิ์ Fellowship of the Ring...ไม่ใช่ละ
เพื่อนฝูงแต่ละคนล้วนแล้วแต่มีความชอบ คลั่งไคล้แตกต่างกัน แต่ลึกๆ เราทุกคนก็ชอบเดินทาง
ไกล้ ไกลไม่ใช่เรื่องสำคัญ
สิ่งที่อยู่ระหว่างการเดินทางต่างหาก ให้เราได้ค้นพบเจอะเจออะไรบางอย่าง
ชีวิต...เป้าหมาย...ปลายทาง...
แหม เกริ่มมาซะ เป็นสารคดีน้ำเน่าเลยทีเดียว ไม่มีไรมาก อยากจะบอกว่า พวกเรามีหลากหลายสไตล์
...
บางคนบ้าจักรยาน ปั่นจนเดี้ยง
บางคนหลงไหลมอไซด์ ซื้อมาซ่อม รึไม่ก็ซื้อรถใหม่มาเปลี่ยนให้มันเก่า...เพื่อ???
บางคนก็สะสมรถ ซื้อมาจอดซะงั้น ตอนจะใช้ดันเสีย เอาเข้าไป
ส่วนผม บ้าและหลงไหลในรถไฟ
ไอ้ครั้นจะรอให้ทุกคนมาร่วมกัน แบกจักรยาน มอไซด์ ขึ้นรถไฟไปเที่ยวก็คงยาก เที่ยวไครเที่ยวมันไปก่อนละกัน
ทำไมต้องรถไฟ?
ก็เพราะมันมีตั๋วฟรีไง เราได้เห็นอะไรตามทางไปเรื่อยๆ อาหาร ของกินมีตลอดทาง
เบื่อตรงใหนก็ลง ขึ้นคันใหม่กลับ
ปลอดภัย ไร้กังวล กรูก็วิ่งอยู่บนทางของกรูอยู่ดีๆ
ไครขวางทางโดนจัดหนักแน่นอน
ความปลอดภัยรึ? เดี๋ยวนี้บนรถไฟมีเจ้าหน้าที่เดินตรวจตราประมาณหนึ่งกองร้อยได้ จะเยอะไปใหน มากันทีสี่ห้าคน
นั่งนับดาวบนบ่าไล่ได้ตั้งแต่ พ.ต.ท. ไปจนถึงสิบเอก
นี่ไม่นับพวกสายสืบ ร้อยตำรวจเอกปลอมตัวเป็นคนขายของ เดินไปมาทุกห้านาที
รถไฟนี่ เซฟ ปลอดภัยสุดๆแระ ผมว่า
ช่วงนี้นั่งมาก็หลายขบวน ผมก็เลยจะเอามาเล่าสู่กันฟังพอขำๆ จะลอกเลียนแบบก็ไม่ว่ากัน
บางคนอาจจะงงว่า เอ็งทำอะไรของเอ็งวะนี่
ก็ผมชอบหง่ะ อ่านไปเรื่อยๆ ก็อาจจะเข้าใจมั่งก็ได้นะ ลมมันเย็น
เดินทางกับรถไฟนั้นที่ต้องใช้คือเวลา และเงินอีกเล็กน้อย
เห็นชาวบ้านเค้ารีวิวไปเที่ยวญี่ปุ่น นั่งชินคันเซ็นมั่ง นั่งความเร็วสูงมั่ง โชว์ JR Pass ให้หมั่นใส้
ไม่ลองมานั่งขบวนนานจนเซ็ง ความเร็วต่ำบ้านเราดูมั่งดิ แล้วจะรู้ว่ารถไฟไทยนั้น ไม่ธรรมดา
บันเทิงกว่าที่คิดนะเออ
ขอขอบคุณสปอนเซอร์ รฟท. ผู้ไม่ประสงค์จะออกนาม แอบสนับสนุนตั๋วรถไฟฟรีอย่างไม่เป็นทางการ
มามะ มาดูกัน
ภาพทั้งหมดถ่ายจากมือถืออย่างเดียว เพราะขี้เกียจแบกกล้องและดูเป็นสารคดีเกินไป
ชัดมั่ง มัวมั่ง ไปตามเรื่องและจังหวะความสั่นไหวของชีวิต...