พิมพ์

กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิก.
1 ชั่วโมง 1 วัน 1 สัปดาห์ 1 เดือน ตลอดกาล
เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

[NOKY]

เข้าสู่วัยฉกรรจ์รอบสอง เลือดหนุ่มมันก็พลุ่งพล่านอยากจะเดินทาง
อย่ากระนั้นเลย ขืนรอรวมตัวออกทริป คงอีกนาน
เราก็เลยออกเดินทางตามความเรียกร้องของหัวใจ

ตามหาธํามรงค์ศักดิ์สิทธิ์ Fellowship of the Ring...ไม่ใช่ละ

เพื่อนฝูงแต่ละคนล้วนแล้วแต่มีความชอบ คลั่งไคล้แตกต่างกัน แต่ลึกๆ เราทุกคนก็ชอบเดินทาง
ไกล้ ไกลไม่ใช่เรื่องสำคัญ
สิ่งที่อยู่ระหว่างการเดินทางต่างหาก ให้เราได้ค้นพบเจอะเจออะไรบางอย่าง

ชีวิต...เป้าหมาย...ปลายทาง...

แหม เกริ่มมาซะ เป็นสารคดีน้ำเน่าเลยทีเดียว ไม่มีไรมาก อยากจะบอกว่า พวกเรามีหลากหลายสไตล์

...
บางคนบ้าจักรยาน ปั่นจนเดี้ยง
บางคนหลงไหลมอไซด์ ซื้อมาซ่อม รึไม่ก็ซื้อรถใหม่มาเปลี่ยนให้มันเก่า...เพื่อ???
บางคนก็สะสมรถ ซื้อมาจอดซะงั้น ตอนจะใช้ดันเสีย เอาเข้าไป
 
ส่วนผม บ้าและหลงไหลในรถไฟ

ไอ้ครั้นจะรอให้ทุกคนมาร่วมกัน แบกจักรยาน มอไซด์ ขึ้นรถไฟไปเที่ยวก็คงยาก เที่ยวไครเที่ยวมันไปก่อนละกัน

ทำไมต้องรถไฟ?

ก็เพราะมันมีตั๋วฟรีไง เราได้เห็นอะไรตามทางไปเรื่อยๆ อาหาร ของกินมีตลอดทาง
เบื่อตรงใหนก็ลง ขึ้นคันใหม่กลับ
ปลอดภัย ไร้กังวล กรูก็วิ่งอยู่บนทางของกรูอยู่ดีๆ
ไครขวางทางโดนจัดหนักแน่นอน

ความปลอดภัยรึ? เดี๋ยวนี้บนรถไฟมีเจ้าหน้าที่เดินตรวจตราประมาณหนึ่งกองร้อยได้ จะเยอะไปใหน มากันทีสี่ห้าคน
นั่งนับดาวบนบ่าไล่ได้ตั้งแต่ พ.ต.ท. ไปจนถึงสิบเอก
นี่ไม่นับพวกสายสืบ ร้อยตำรวจเอกปลอมตัวเป็นคนขายของ เดินไปมาทุกห้านาที
รถไฟนี่ เซฟ ปลอดภัยสุดๆแระ ผมว่า
 
ช่วงนี้นั่งมาก็หลายขบวน ผมก็เลยจะเอามาเล่าสู่กันฟังพอขำๆ จะลอกเลียนแบบก็ไม่ว่ากัน
บางคนอาจจะงงว่า เอ็งทำอะไรของเอ็งวะนี่
ก็ผมชอบหง่ะ อ่านไปเรื่อยๆ ก็อาจจะเข้าใจมั่งก็ได้นะ ลมมันเย็น

เดินทางกับรถไฟนั้นที่ต้องใช้คือเวลา และเงินอีกเล็กน้อย

เห็นชาวบ้านเค้ารีวิวไปเที่ยวญี่ปุ่น นั่งชินคันเซ็นมั่ง นั่งความเร็วสูงมั่ง โชว์ JR Pass ให้หมั่นใส้
ไม่ลองมานั่งขบวนนานจนเซ็ง ความเร็วต่ำบ้านเราดูมั่งดิ แล้วจะรู้ว่ารถไฟไทยนั้น ไม่ธรรมดา
บันเทิงกว่าที่คิดนะเออ

ขอขอบคุณสปอนเซอร์ รฟท. ผู้ไม่ประสงค์จะออกนาม แอบสนับสนุนตั๋วรถไฟฟรีอย่างไม่เป็นทางการ

มามะ มาดูกัน

ภาพทั้งหมดถ่ายจากมือถืออย่างเดียว เพราะขี้เกียจแบกกล้องและดูเป็นสารคดีเกินไป
ชัดมั่ง มัวมั่ง ไปตามเรื่องและจังหวะความสั่นไหวของชีวิต...

[NOKY]

เส้นทางเหล่านี้ คือที่ไปมา เริ่มต้นจาก กทม.
พลูตาหลวง
สระบุรี
สีคิ้ว
โคราช
หนองคาย
และ คงจะอีกหลากหลาย จนกว่าเค้าจะเลิกให้นั่งฟรี
บางทีก็อยากจะจ่ายตังค์นะ แต่เค้าไม่ยอม
แต่บางที อยากนั่งฟรี ต้องจ่ายตังค์ซะงั้น งงมั้ยหล่า

เดี๋ยวรายละเอียดจะตามมาเรื่อยๆ นะครับ

[NOKY]

บทเริ่มต้นของการเดินทาง

ผมมักจะเริ่มที่ชุมทางบางซื่อ เพราะไกล้บ้าน ไปมาสะดวกรถไฟฟ้าถึงที่
แต่ค้นพบว่า ถ้าจะให้ดีควรเริ่มที่หัวลำโพง เพราะสามารถหาที่นั่งได้
ถึงแม้ว่าจะบอกหมายเลขที่นั่ง แต่ของฟรี ไครไคร่นั่งใหนก็นั่งไป อย่าไปคาดหวัง
ยิ่งถ้าฟรีทั้งขบวนและบังเอิญขบวนนั้นมีตู้ชั้นสองพัดลม เบาะนวมนั่งสบาย ก็นั่งได้เลย นายตรวจกล่าวไว้

เที่ยวไหนที่คนแน่นมาก อาจจะนั่งไม่สบาย มากถึงมากที่สุด
ไม่ต้องพูดถึงการนอน...
นี่เป็นการบำเพ็ญทุกขกิริยาอย่างหนึ่ง
เก้าอี้นวมบางๆ ยาวแปดสิบเซ็น หาทางนอนให้ได้ก็แล้วกัน ถ้ามีที่ว่าง
พนักพิงแบบหลังตรง เออร์โกโนมิคส์ไม่ต้องพูดถึง เป็นการจัดกระดูกสันหลังให้ตรงอยู่ตลอดเวลา
บางคนมืออาชีพ พบเสื่อมาด้วย ปูนอนกับพื้นก็เก๋ไปอีกแบบ

เที่ยวกลางคืน อากาศจะเย็นสบาย ลมตีหน้าที่ความเร็ว 80 กม.ต่อชั่วโมง
เที่ยวกลางวัน จะกลายเป็นลมร้อน รถจอดมีเหงื่อตก เป็นการออกกำลังกาย ขับพิษ ดีท๊อกซ์แบบ รฟท.

ถ้าคิดว่าลำบากไม่พอ ขอแนะนำเก้าอี้ไม้โรสวู้ดจากยุโรป แข็ง แกร่ง กระด้าง แนวรีโทร
ทาสีทบไปมาประมาณร้อยรอบกว่าจนไม่น่าจะเห็นเนื้อไม้แระ อารมณ์เหมือนเมื่อสองร้อยปีที่แล้ว
บางตู้แบ่งให้พระครึ่งหนึ่ง กรรมการนั่งครึ่งหนึ่ง นั่งไปเถอะ อย่าได้แคร์
ระวังป้ายโขกหัวด้วยหละ

บอกแล้วว่า ถ้าอยากเดินทางสบาย ไปด้วยวิธีอื่นเถอะครับ ผมชอบแนวซาดิสม์เล็กน้อย

สิ่งที่ควรจะเตรียมไป เสื้อกันหนาวใส่สบาย ไม่ต้องถึงกับขนแกะ ขนเป็ด
เดี๋ยวนี้เทคโนโลยีมีแบบผ้านาโน เบาบางอุ่น จัดไป ไม่ใส่ก็หนุนหัว
ผ้าห่มสักผืนกันหนาว หรือไม่ก็คลุมโปงไปเลย ส่วนตัวดี

ผ้าเย็น เช็ดโน่นนี่นั่น ผ้าทิชชู่แบบเปียกที่เค้าใช้เช็ดตรูดเด็กจะมีประโยชน์มาก ตอนน้ำบนรถไม่ไหล...
สิ่งของทุกอย่างแพ๊คให้กระทัดรัด ใช้เป้ได้เป็นดี เคลื่อนย้ายง่าย คล่องตัว

แต่งกายตามสบายๆ ไม่อึดอัด ไม่ต้องหรู เอาแบบบ้านๆ ให้มันเข้ากับบรรยากาศ
เดี๋ยวเพื่อนร่วมทางระแวง

[NOKY]

สิ่งสำคัญที่ต้องจัดเตรียม และจำเป็นก่อนคิดจะทำตามแบบผม

ตารางการเดินรถไฟ ขอได้ที่สถานี ซึ่งจะบอกเคร่าๆ ได้ว่าขบวนใหนถึงตรงไหนเวลากี่โมง จะกลับยังไง จะไปดักรอขบวนกลับตรงไหน แต่ก็ไม่ได้อัพเดทเป็นเวอร์ชั่นล่าสุดนะครับ เชื่อถือได้ แปดสิบเปอร์เซนต์

แอฟแอนดรอยด์ TTS ของการรถไฟ เอาไว้เช็ดเวลารถขบวนที่ต้องการ ถึงสถานีไหนแล้ว พอใช้ได้บ้าง

กูเกิ้ลแมฟ เอาไว้ดูว่าตรูอยู่ส่วนใหนของโลก อย่าลืมเปิด 3G หละ ผมใช้ดีแท๊กก็พอรับได้เกือบตลอดเส้นทางที่ไป ยกเว้นในป่าจริงๆ

โทรศัพท์สมาร์ทโฟนเอาไว้เข้าเวป การรถไฟ ซึ่งในนั้นจะบอกรายละเอียดของแต่ละขบวน เอาไว้ค้นหาที่กิน ฯลฯ

อ้อ อย่าลืม แบตเตอรี่สำรองหล่ะ หมดกลางทางแน่นอน
ถ้าเดินทางตอนกลางคืนก็พกไฟฉายเล็กๆ สักอันก็ดี เผื่อไว้

เมื่อหลายปีก่อนผมนั่งรถไฟจากเชียงใหม่เข้า กทม. จ๊ะเอ๋กับรถขนไม้เถื่อนแถวๆ เด่นชัย รถกะบะเละ รถไฟเดี้ยงอยู่กลางเขา มืดตึ๊บ ไปไหนไม่ได้ต้องรอหัวรถจักรมาลาก มีติดตัวไว้แก้ขัดส่องโน่นนี่นั่น

น้ำ ขนมขบเคี้ยว อาหาร ถึงแม้ว่าจะมีขายตลอดทาง แต่ก็อย่าหวังให้มาก พกติดไปนิดๆ หน่อยๆ
ราคาของกิน ถูกกว่าศูนย์อาหารทั่วไปราคาอยู่ที่ สิบบาท ยี่สิบบาท มีให้เลือกทานตามสถานที่และโอกาสต่างๆ
อาทิ เส้นโคราชก็จะมี กระหรี่ปั๊บ ข้าวเหนียว ส้มตำ ไก่ย่าง
เส้นหนองคาย พอถึงเขากวางก็จะมีไก่ย่างในตำนานขึ้นมาขาย
และอื่นๆ อีกมากมาย

[NOKY]

มาดูทริปแรกประเดิมเบาๆ กทม-สีคิ้ว ไปกลับวันเดียว
จริงๆ ได้ตั๋ว กทม-โคราช ไม่เคยไปมาก่อน
รถออก 06:40 ถึงอุบล 12:12 เช้า-เที่ยง แต่ไปไม่ถึงครับพี่น้อง
ทริปนี้ยังไม่มีใบตารางเวลาเดินรถ ดุ่ยๆ ไปยังงั้นเพื่อความสะใจ

ปรากฎว่า ใจไม่นิ่งพอ ข้อมูลไม่แน่น เลยลงสีคิ้วแทน แล้วขึ้นอีกขบวนกลับ กทม
ถึงสีคิ้วก็ประมาณ 11:36 ขบวนกลับจะมาถึงเวลา 13:08 พอมีเวลาเดินเล่น
เมืองสีคิ้วเงียบๆ ไม่มีอะไร ทางผ่านไปจังหวัดต่างๆ

ทริปนี้ผมโดนกระเทยมูจาฮิดีน ทำเอาเสียเชิงชายไปเลย
นางขายกระหรี่ปั๊บ เริ่มต้นที่ สองกล่องร้อย...
เวลาผ่านไป กลับมาอีกรอบ สามกล่องร้อย...
เอาวะ ใหนๆ ก็มา ลองกระหรี่ปั๊บดูสักที ของขึ้นชื่อสระบุรีเค้า จัดมาร้อยนึง
...
ผ่านมารอบสุดท้าย นางจัดโปร ครับ สี่กล่องร้อย กรูยังคาตรูด เอ้ยคาปากอยู่เลยนะนิ

ยัง...ยังไม่พอ นางวีนผู้โดยสารทั้งตู้ ประกาศก้อง ผู้โดยสารขวัญหนีดีฝ่อ ช่วยซื้อนู๋หน่อยเถ้อะ นู๋ขายไม่ดี
ไครเอาเหมาหมดตอนนี้ เจ็ดกล่องสองร้อย...

...ถีบแม่งตกรถไฟเลยดีมั้ยนั่น

เห็นขายหมดเดินกลับมาก็หิ้วมาตลอด ตะหล้อด...
จะพบเจอนางได้ระหว่างช่วง สระบุรี-โคราช นะครับท่านผู้ชม ซึ่งผมก็เจอนางหนที่สอง ช่วงระหว่างทริปล้างตา โคราช-กทม...

กระหรี่กินไม่หมดยังอยู่ในตู้เย็นนะเว้ยเฮ้ย

อ้อ ทริปนี้ ไม่ได้นั่งฟรีแฮะ งงเหมือนกัน ถามซื้อตั๋วพี่แกก็ขายให้ ทั้งๆ ที่มันเป็นขบวนฟรี งง งง 99 บาท

[NOKY]

ระหว่างทาง ก็จะผ่านโรงงานลับในป่าลึก ฝุ่น กลิ่น มาครบ
ป่าแบบ ป่าละเมาะ โปร่งๆ แห้งๆ รอไฟป่ามาเผาประมาณนี้
ถ้าคาดหวังจะเจอป่าทึบ ทุ่งหญ้าสะวันน่า เก้ง กวางวิ่งขวักไขว่ มาผิดแระ
กลับไปดูสารคดีท่องอัฟริกาเต๊อะ

รถไฟจะวิ่งอ้อมเขื่อนลำตะคองด้านหลัง ซึ่งถ้านั่งรถก็จะเจออีกฟากหนึ่ง

สถานี คลองขนานจิตต์ อันโดดเดี่ยว เต็มไปด้วยหมา รออาหารอยู่ข้างทาง
สายตามองเล็งมาบนรถ ล๊อคเป้าผู้โดยสาร วิ่งตาม
มีอยู่ตัวนึง เห็น จะจะ พี่แกสามารถวิ่งตัดผ่านรถไฟที่กำลังเคลื่อนผ่านไป ในระยะไม่ถึงสองเมตร ทำได้ไงหว่า

ไครที่ชอบให้อาหารลิงบนเขาใหญ่ ทั้งๆ ที่เค้าห้าม ลองนั่งสายนี้แล้วโยนให้หมาที่สถานีทางก็ได้
นับได้ประมาณสิบกว่าตัว นายสถานีเค้าคงไม่ว่ากระไร เห็นมีกันอยู่สองคน โดดเดี่ยว เดียวดาย

สถานีมวกเหล็ก ก็น่าสนใจ ผมกะว่าจะลองกลับอีกสักครั้งไปหา สเต็กทาน มันจะเว่อร์ไปมั้ยนี่

ตามชุมทางที่ก็จะมีซากขบวนรถเก่าจอดโชว์ เที่ยวนี้ของกิน มากมายมหาศาลไม่มีอดอยาก
ไม่ต้องซื้ออะไรขึ้นไปให้หนัก รสชาติก็พอไหว 

แนะนำว่าอยากซื้อของฝาก รอรอบท้ายๆ หรือลองต่อดู จะได้ราคาที่เหมาะสม

[NOKY]

หลายท่านอาจจะสงสัยว่า ทำไมไม่ขับรถไป น้ำมันก็ถูก?

บางครั้ง เราก็อยากอยู่เฉยๆ ให้เวลามันผ่านไป ไม่ต้องไปคิดอะไร
ปลดปล่อยใจไปให้มันเตลิดเปิดเปิง ซึ่งทำไม่ได้ขณะขับรถ

เวลามีปัญหามากมายผ่านเข้ามาในชีวิต บางคนเข้าวัดสงบสติอารมณ์ ทำให้จิตใจนิ่ง
ส่วนผม นั่งรถไฟ...นั่งไปนานๆ มันจะนิ่ง คิดไปเรื่อยเปื่อย
เมื่อนิ่งแล้ว สติมันก็จะมา ปัญญามันก็จะบังเกิด

บางครั้งโซลูชั่นมันก็บังเกิดแว่บขึ้นมา
ผมนี้แทบอยากจะโดดลงรถไฟ กลับบ้านเลยทีเดียว

ไงหล่ะ ปรัชญวย ตามแบบของผม

[NOKY]

เดี๋ยวค่อยมาต่อนะฮาฟ

[ธรรม-webmaster]

ต้องลองบ้างแล้ว

[ธรรม-webmaster]

ผมนี่ปูเสื่อเลย

[popunesco]

ผม....งี้ก็นอนรอด้วยเหมือนกันคร้าบบบ เอาอีก เอาอีก เอาอีก

[singprachin]

ตามเข้ามาดูอย่างเร็ว...ยอดเยี่ยมเหมือนเดิมทั้งข้อความและรูปภาพ ชอบครับป๋า.. 
รออ่านอยู่ครับ..ผมชอบลูกเล่นแม่(พ่อ)ค้า..ขายกะหรี่..นึกแล้วขำ

[ธรรม-webmaster]

ป๋านี่แฟนคลับเยอะนะเนี่ย

[leo]

ผมนี่กางเต๊นท์รอขบวนเบยยยยย

[singprachin]

รอ..ฉันรอเธออยู่..แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด..

[NOKY]

โปรดรอสักครู่ กำลังเดินทางหาวัตถุดิบคร๊าบบ

[NOKY]

มาต่อกันกับ ทริปมึนๆ อิสานไต้

ครั้งที่แล้วไปไม่ถึงฝั่งโคราช คราวนี้ไปออกตั๋วใหม่ กะยิงยาวไปถึงอุบลเลย
รถไฟออก ทุ่มสิบเจ็ดนาทีถึงอุบลประมาณ หกโมงเช้า
กลางคืน อากาศจะเย็นสบายกว่าตอนกลางวัน แต่ไม่เห็นอะไรเลย
...

แต่พี่น้องครัช ผู้คนมากมายมหาศาลล้านแปด มาจากใหนกันหละนี่ ไม่ใช่หน้าเทศกาลซักหน่อย
ยัง ยังไม่หมด ระหว่างจอดตามสถานีต่างๆ ก็ยังมีเติมขึ้นมาอีกเรื่อยๆ ถึงอยุธยาก็ยังแห่ขึ้นมาอีก
ป๊าดติโถ๊ะ แน่นขนัดยังกะรถฟรี

เอ๊า ก็ฟรีจริงๆ นี่หว่า

ไอ้เราไม่ได้มีภาระกิจอื่นใด นอกจากนั่งเล่นเฉยๆ อย่ากระนั้นเลย ตัดสินใจกลับไปตั้งหลักใหม่ดีกว่า
ว่าแล้ว พอถึงสระบุรีก็โดดลงรถไฟ เดินไป สถานี บขส. ไกล้ๆ ขึ้นรถทัวร์ ชิวๆ 75 บาทกลับบ้านโลด ไปตั้งหลักใหม่

ภาระกิจล่มอีกหน...
ตอนนี้ไม่มีอะไรมาก ถ้าคิดจะนั่งเล่น ใช้ขบวนกลางวันสนุกกว่า เว้นแต่ว่าไปถึงเช้าแล้วมีอะไรทำที่ปลายทาง
จะสังเกตุได้ว่า รอบนี้เสียตังค์ค่าตั๋วอีกตะหาก ฟรีมั่ง ไม่ฟรีมั่ง ขำๆ

[ธรรม-webmaster]

ป๋าเข้ารับตำแหน่งวันใหนอะ ผู้ว่าการฯน่ะ

[NOKY]

มาต่อความดันทุรังกันในการนั่งรถไฟของผม

หลังจากที่ไปยังไงก็ไม่ถึงโคราชซะที เลยวางแผนใหม่
สืบเนื่องจากดันไปซื้อตั๋วเที่ยวกลับ จากอุบลมากทม ไว้แล้ว
(ก็ไม่รู้ว่าซื้อไว้ทำไมเหมือนกัน อย่าสงสัย ผมก็ยังสงสัยตัวเองอยู่)
จึงกลับมาใช้หลัก คณิตศาสตร์ โหราศาสตร์ พละศาสตร์ที่ร่ำเรียนมา วางแผนใหม่เพื่อที่จะใช้มัน

สำหรับผม การเดินทางจากจุด เอ ไปจุด บี มีหลากหลายวิธีมันอยู่ที่เป้าหมายมากกว่า วิธีการไปมันขึ้นอยู่กับสถานการณ์นั้นๆ

คิดได้ดังนั้น ผมจึงขึ้นรถทัวร์ จากหมอชิตเพื่อไปลงโคราช แล้วนั่งรถไฟกลับตามตั๋วที่ซื้อไว้แล้ว...
ผมทำไปเพื่อ? ไม่รู้เหมือนกัน อาการเหมือนโดนยาป้าย...

เปล่าหรอกครับ งานนี้ต้องคิด วางแผน ด้วยว่าเวลาเป็นสิ่งสำคัญ ถ้าพลาดก็จะไม่ทันรถไฟขบวนที่ต้องการ

สรุปแผนได้ก็ พุ่งไปหมอชิต จัดการตั๋วรถทัวร์มาหนึ่งใบ ถามคนขับ พี่แกบอกว่ารถออกแปดโมงครึ่งก็น่าจะถึงประมาณเที่ยงสิบห้า ว่าแต่รถไฟหล่ะ? จากอุบลมาถึงสถานีโคราชประมาณ เที่ยงครึ่ง

แม่มเร้าใจหลายเด้อ เอาฟระ ไปโลด
ระหว่างนั่นรถทัวร์ก็ วัดระยะทางกับกูเกิ้ลแมฟไปเรื่อยๆ เพราะถ้าไม่ทันจริงๆ ผมอาจจะลงระหว่างทาง ที่สูงเนิน หรือ สีคิ้วก็ได้อยู่

พอถึงโคราช เที่ยงเศษๆ รถทัวร์จอดหน้าเดอะมอล ซึ่งไกล้สถานีรถไฟที่สุด ก็โดดขึ้น วินมอไซด์ไปสถานีรถไฟต่อทันที
เดินไปเดินมา อึดใจรถไฟขบวนที่ต้องการก็มาถึง...

ไงหล่ะ เร้าใจดีพิลึก ก็ไม่รู้ว่าทำไปทำไม แต่มันก็สะใจดีแท้

อ้อ คราวนี้ซื้อตั๋วชั้นสอง พัดลม นั่งสบายตรูดเป็นอย่างยิ่ง
อย่าไปเทียบราคากับรถทัวร์เลยครับ ถ้าอยากเดินทางสบาย เชิญนั่งรถทัวร์ดีกว่า แพงกว่ากันติ๊ดนึง

[NOKY]

ผมชื่นชอบอะไรกับการเดินทางโดยรถไฟ มาดูกัน

อย่างแรก สวนดอกไม้ Train Station Flower Garden

ถ้าท่านได้ลองนั่ง แล้วเงยหน้าจากโทรศัพท์อัพเฟส เล่นไลน์มองดูไปรอบๆ ระหว่างรถไฟเข้าสถานี

แต่ละสถานีมีสไตล์ในการจัดสวนอันโดดเด่น เรียกว่า สวนดอกไม้แบบรถไฟสไตล์ หาดูที่ไหนไม่ได้ รถไฟเท่านั้น

ด้วย วัสดุเท่าที่มี ไม้หมอนเก่า รางเหลือใช้ ท่อเก่า ฯลฯ สีทากระถางอันจัดจ้านก็น่าจะเหลือใช้
พันธ์ุดอกไม้ที่ต้องสวย ทน ถึกอึด

จึงออกมาเป็นสไตล์ของตัวเอง
มีทั้งแนวทะเลทราย แนวกล้วยไม้ แนวตกแต่ง บางทีก็เอามารวมกัน
บางที่ก็จัดเต็ม จนไม่แน่ใจว่าเค้าขายต้นไม้กันด้วยรึเปล่า?

ก็เข้าใจได้ว่า เหงา ไครเล่าจะเข้าใจ ชีวิตผู้ชายในอีกด้านหนึ่ง

บอกตรงๆ ผมยังไม่เคยเห็นนายสถานี และ/หรือ ผู้ช่วยเป็นผู้หญิง

[NOKY]

ผ่านบางสถานี ซึ่งรกร้าง ก็ออกแนวสยองขวัญ โหด หวีด สยอง ซอมบี้ Walking Dead อะไรทำนองนี้
ซึ่งถ้าผ่านตอนกลางคืน คงเร้าใจดีพิลึก

น่าจะใช้เป็นสถานที่ถ่ายทำหนังแนวนี้ สบายๆ

[NOKY]

ซากรถไฟเก่าที่จอดข้างทางก็ใช่ย่อย

ทุกขบวน ทุกตู้ ผ่านกาลเวลามาอย่างโชกโชน
เดินทางมาไม่รู้กี่หมื่น กี่แสนกิโล รับใช้ส่งผู้คนมามากมาย

กว่าจะมาถึงวันนี้ วันที่ได้พักและรอการย่อยสลายตามเวลา

[NOKY]

บางตู้ ก็กลางเป็นที่พักอาศัยถาวร เก๋ไปอีกแบบ การเคหะแบบรถไฟๆ

[NOKY]

จัดไปอีกทริป กทม-พลูตาหลวง-กทม
ผมอยากลองมานานแระ สายตะวันออก ผ่าน เต๊นท์สตาร์ท ลาดกระบัง ฉะเชิงเทรา ชลบุรี พัทยา สุดทางที่ พลูตาหลวงสัตหีบ

เที่ยวนี้ ฟรี ทั้งไปและกลับ จ่ายตังค์ก็ไม่เอา ทุกตู้ทุกที่นั่ง ฟรี ไม่ว่าจะเก้าอี้ไม้ เก้าอี้บุนวม นั่งได้หมด
สายนี้เหมาะสำหรับ นักเรียนนักศึกษา เพราะผ่านหลายโรงเรียน และมหาวิทยาลัย ลาดกระบังซึ่งกำลังโด่งดังในขณะนี้
ออกจาก กทมประมาณ เจ็ดโมง ถึงปลายทางประมาณ สิบเอ็ดโมงครึ่ง
ขากลับ ออก บ่ายโมงครึ่ง ถึง กทม หกโมงเย็น

ผมขี้เกียจตื่นเช้า เลยวางแผนนั่งรถไฟแอร์พอร์ต ไปดักรอที่สถานีลาดกระบัง ด้วยว่าไอ้คันข้างบนมันวิ่งเร็วกว่า และ สถานีลาดกระบัง คนก็ลงเยอะ นั่งต่อไปสบายๆ
มาถึงสถานีลาดกระบังก่อนรถเข้าเล็กน้อย (เริ่มเชี่ยวชาญในการกะเวลา)

จากนั้นก็นั่งชิวๆ พี่แกจอดทุกป้าย แม้บางที่ดูๆ มันไม่น่าจะมีอะไรก็จอด กลางทุ่งนาเวิ้งว้าง สถานีร้าง จอดหมด
บางที่ก็ดูไม่เป็นสถานีสักเท่าไหร่ มีแต่หลังคากันแดด

สถานีใหญ่ๆ ก็ ฉะเชิงเทรา ไครจะมาไหว้หลวงพ่อโสธร รถไฟขบวนนี้ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่ง

ฉะเชิงเทรา พี่ตำรวจรถไฟก็ขึ้นมาตรวจตราความปลอดภัย นับได้เกือบสิบคน
ตรวจไป ก็ถ่ายเซลฟี่กันไป เป็นที่อบอุ่นใจแก่ผู้โดยสารยิ่งนัก

[NOKY]

ผู้คนโหรงเหรง หรอมแหร่ม นั่งกันสบายๆ จะนอนหงายตีลังกายังไงก็เชิญ
บางสถานี ก็สวยสุดอังอลังค์การ เกินกว่าจะเป็นสถานีรถไฟ

บางสถานี ก็อยู่ติดถนน สามารถลงไปแล้วต่อรถได้เลย เช่นสถานีศรีราชา ประมาณนี้

หรือไม่ก็ แวะเที่ยวสวนนงนุช ตลาดน้ำสี่ภาค ลงรถไฟเที่ยวได้เลย มีเวลาเหลือเฟือ นั่งขบวนกลับได้ทัน

[NOKY]

เกือบๆ เที่ยงก็มาถึง สถานีปลายทาง พลูตาหลวง โดดเดี่ยวเดียวดาย ไกลผู้คน
ห่างจากแหล่งชุมชนประมาณสองกิโลกว่า
พอมีเวลาเดินเล่น ชั่วโมงกว่าๆ
ขบวนกลับก็คันที่มานั่นแหละ จอดรอ
นั่งมอไซด์ไป ยี่สิบบาท หาข้าวทาน กาแฟสักแก้ว
เดินดูโน่นนี่นั่น ซึ่งก็ไม่มีอะไรให้ดู
แล้วก็กลับมารอเวลารถไฟออก

[NOKY]

ขากลับ
พอดีเวลาโรงเรียนเลิก
ตั้งแต่ฉะเชิงเทราไป ผู้คนก็แน่นขนัด
ผมนี้พอถึงสถานีหัวหมากก็โดดลง มานั่งกินเบียร์ที่สตาร์ทคาเฟ่เลย
ดึกๆ ค่อยกลับบ้าน

จบไปอีกหนึ่งทริปสั้นๆ

ภาพสุดท้าย หัวรถจักรใหม่เอี่ยมล่าสุด มาพร้อมโรงจอด ก็ของใหม่อะนะ ต้องประคบประหงมกันหน่อย
ว่ากันว่า CSR คันใหม่นี้น้ำหนักกดที่ล้อๆ ละ 20 ตันลากตู้สินค้าได้เป็นร้อยตู้ ป๊าดโถ๊ะ
วิ่งตัวเปล่านี่น่าจะถึง 300 กมต่อชั่วโมงนะนี่

[singprachin]

อ่านจบแล้วชอบเหมือนเดิม ว่าแต่ทริปนี้ ไม่เจอพ่อค้าแม่ค้ามาเดินขาย จับ ไข่ แข็ง ปัง บ้่างหรือครับป๋า

อ้อ....ผมเห็นเหมือนอยู่อย่างหนึ่ง แต่ละสถานีจะมีการตกแต่งที่เรียกว่า สไตล์ใครสไตล์มัน ใช้ของเหลือใช้เป็นหลัก ดูแปลกดี

รอ...ทริปต่อไป ครับ 

[NOKY]

ครัช พี่สิงห์ปราจีน มามะ ผมจะเล่าพ่อค้าแม่ค้าบนรถไฟให้ฟัง

นั่งรถไฟขบวนโลโซ มันสนุกอย่างหนึ่ง ที่ผมถือว่าเป็นเอกลักษณ์เลยคือ ของกิน ของขายบนรถไฟ
แต่ละเส้นทาง แต่ละเที่ยวจะมีของกินแตกต่างกันไป ให้ลุ้นกันไป
เราจะไม่เจอ คนเหล่านี้บนขบวนหรู รถด่วน รถนอน หรือสปริ้นเตอร์ อะครับ

ยกตัวอย่าง
ช่วงอยุธยาก็จะมี โรตีสายไหม
บ้านภาชี จะมี ไอติม ถ้วยละ 5 บาท
สระบุรีก็จะมี กระหรี่ปั๊บ เหมือนที่ผมเคยเล่ามาแล้ว
ผ่าน เขาสวนกวางก็มี ไก่ย่าง อันขึ้นชื่อ ทำไมไม่เรียก เขาสวนไก่หว่า
ราชบุรีก็จะมี ก๋วยเตี๋ยวแห้ง ห่อละสิบบาท
สายอิสานก็จะมี ส้มตำ ข้าวเหนียว

ส่วนทั่วๆ ไปก็ น้ำ เครื่องดื่ม ชา กาแฟ มาม่า ขนมขบเคี้ยว ยาหม่อง ยาดม
หนังสือการ์ตูน หมูทอด ไก่ทอด เรียกได้ว่าไม่มีอดตายบนรถไฟแน่นอน
 
มาดูลีลา และอาหารกัน

[NOKY]

อาหารบนรถไฟ รสชาติก็ถือว่าทานได้ ไม่โดดเด่น ไม่เลวร้าย
บนรถ ทั้งผู้โดยสาร และ พ่อค้าแม่ค้า เสวนากันครื้นเครง
ถ้าไม่อร่อย คงอยู่ไม่ได้

ที่สำคัญ ราคาไม่แพง เริ่มตั้งแต่ ห้าบาท ไปถึงยี่สิบบาท
ที่เห็นแพงหน่อยก็ประเภท ไก่ย่างเป็นตัวที่เขาสวนกวาง สามตัวสองร้อย
และ กระหรี่ปั๊บ สามกล่องร้อย...เห๊ดแม่ม เจ็ดกล่องสองร้อย

ลองดูรูป หน้าตาอาหารกัน
ถั่วตัด เพชรบุรี อร่อยมว๊ากกก ใหม่ๆ หกชิ้น 25 บาท
บะหมี่ 20 บาท
อากาศร้อนๆ ก็ เฉาก้วยน้ำแข็ง 10 บาท
นมเย็น นมปั่น โอเลี้ยง มีหมด
แต่ละพื้นที มีอาหารเอกลักษณ์ของตัวเอง

ไอ้แบบ จับ ไข่ แข็ง ปัง ยังไม่เจอ
เจอประเภท ผ้าเย็นขนาดปูนอนได้ น้ำดื่มไม่ต้องเคี้ยว ประมาณนี้

แม่ค้าคนสุดท้ายนี่ขายไร นึกไม่ออก ชีห้อยพระเต็มคอ แต่ไม่น่าจะขายพระ
หน้าตาออกแนว สายโหด

[NOKY]

บางช่วงเวลา บนรถไฟ ก็จะได้เจอเหตุการณ์ที่ไม่รู้จะขำดี รึว่ายังไงดี

ในขบวนไป หัวหินผ่านราชบุรี
พอถึงสถานี ทุกคนก็ให้งุนงงกันไป เพราะมีขบวนรถขนสินค้าจอดขวางอยู่ในรางที่ติดกับสถานี
หลังจาก รีๆ รอๆ กันพักใหญ่ ผู้โดยสารก็งง เอาไงดีวะ ไอ้ขบวนที่จอดขวางไม่ขยับ ตรูก็ขึ้นชานชลาไม่ได้
ปรากฎว่า หัวรถจักรเสียครับท่านผู้ชม มาเสียเอาตอนนี้เนี่ยะนะ...

นายสถานีมึนตึ๊บ ก่นด่าพ่อล่อแม่กันไป ผู้โดยสารก็โกลาหล จะขึ้นรถก็ขึ้นไม่ได้ จะลงแล้วตรูจะไปทางใหนหละนี่
ก็ทุลักทุเล ปีนป่ายข้ามขบวนที่ขวางอยู่ ให้เป็นที่บรรเทิงยิ่งนัก

ลองนึกถึง ลุงป้าแก่ๆ ปีนขบวนรถที่ใช้สำหรับขนตู้คอนเทนเน่อร์ สูงจากพื้นเมตรกว่าๆ
ยักแย่ยักยัน ดันตรูดกันเข้าไป  นี่ไม่ต้องพูดถึงคนที่มีสัมภาระนะฮาฟ

นี่แค่ขาไปนะ

[NOKY]

กลับมาจากหัวหิน ขบวนสินค้าเจ้ากรรมก็ยังซ่อมไม่เสร็จ จอดอยู่ที่เดิม

สถานีแก้ปัญหาโดยการเอาเก้าอี้มาวางแก้ขัด ให้ปีนป่ายสะดวกหน่อย
พอดีจังหวะ มีทั้งเที่ยวล่อง เที่ยวขึ้น เข้าพร้อมกัน
ผู้โดยสารยืนรอกันข้างทางให้หวาดเสียวยิ่งนัก เป่านกหวีดกัน โหวกเวก โวยวาย
ที่สำคัญไครไม่เคยปีนแบบนี้ ไม่รู้หรอกว่าไอ้เหล็กตากแดดนี่มันร้อนได้ใจจริงๆ

วิบากบันเทิงกันเลยทีเดียว สำหรับสถานีนี้

[ธรรม-webmaster]

เออ ทำไมเค้าไม่เข็นออกอะป๋า

[singprachin]

ใช่เลยครับ อาหาร เครื่องดื่ม และสารพัด สินค้า ที่พบเจอบนขบวนรถไฟ มันเป็นอะไรที่บันเทิงเริงรมย์ยิ่งนัก

ขอแจมหน่อยนะป๋า ดูกระทู้นี้ทำให้นึกถึงสมัยยังหนุ่ม ๆ อยู่ ตอนขึ้นรถไฟจาก กทม. มาเที่ยวปราจีนฯ ใหม่ ๆ ส่วนใหญ่มาช่วงเทศกาล หรืองานบุญ งานบวช  ตอนมาก็ต่างคนต่างมาพร้อมกันบ้างไม่พร้อมกันบ้าง แต่ตอนกลับส่วนมากจะพร้อมกันเป็นกลุ่ม และมักจะติดลมมาจากงานที่ว่า ตอนรอรถไฟที่สถานีก็เติมเชื้อกันด้วยเหล้าขาวผสมน้ำแดง จากแม่ค้าเจ้าประจำที่สถานี กับก็หาเอาแถว ๆ นั้น ถั่วทอดบ้างอะไรบ้างก็ว่ากันไป และ มักจะหนีบเอาน้ำวิเศษที่ผสมเรียบร้อยแล้วขึ้นมาต่อกันบนขบวนรถไฟ ที่นีพอมีอะไรขึ้นมาก็เอามาแกล้มได้หมด ที่ฮอตฮิตจริง ๆ สมัยนั้น ต้อง ปลาหมึกแห้งเสียบไม้ มันเข้ากัั๊นเข้ากัน ถึงสถานีฉะเชิงเทราส่วนใหญ่รถไฟจะรอหลีกกันที่นี่ หากน้ำที่ว่าหมดก็ไปจัดหามาเพิ่ม จนสุดปลายทางนั่นแหละถึงแยกย้ายกัน  ตอนนั้นทั้งสุรา  บุหรี่ เป็นอะไรที่ สบาย ๆ บนขบวนรถไฟ หากเป็นตอนนี้อาจจะถูกเชิญลงจากขบวนทั้งกลุ่มก็ได้มั๊ง

อ้อ....ตอนนี้ก็ยังหนุ่มอยู่นะแต่น้อยลงบ้างนิ๊ดนึง   

รออ่านตอนต่อไปนะครับ

[NOKY]

เออ ทำไมเค้าไม่เข็นออกอะป๋า

ป๋าครับ มันมะใช่ 205 น่อ ยาวเฟื้อยออกยังงั้นไครจะไปดันมันได้หละก๊าบบ
ขนาดหัวรถจักรที่เสียอยู่ยังใช้สองหัวเลยป๋า

[ธรรม-webmaster]

ใช่เลยครับ อาหาร เครื่องดื่ม และสารพัด สินค้า ที่พบเจอบนขบวนรถไฟ มันเป็นอะไรที่บันเทิงเริงรมย์ยิ่งนัก

ขอแจมหน่อยนะป๋า ดูกระทู้นี้ทำให้นึกถึงสมัยยังหนุ่ม ๆ อยู่ ตอนขึ้นรถไฟจาก กทม. มาเที่ยวปราจีนฯ ใหม่ ๆ ส่วนใหญ่มาช่วงเทศกาล หรืองานบุญ งานบวช  ตอนมาก็ต่างคนต่างมาพร้อมกันบ้างไม่พร้อมกันบ้าง แต่ตอนกลับส่วนมากจะพร้อมกันเป็นกลุ่ม และมักจะติดลมมาจากงานที่ว่า ตอนรอรถไฟที่สถานีก็เติมเชื้อกันด้วยเหล้าขาวผสมน้ำแดง จากแม่ค้าเจ้าประจำที่สถานี กับก็หาเอาแถว ๆ นั้น ถั่วทอดบ้างอะไรบ้างก็ว่ากันไป และ มักจะหนีบเอาน้ำวิเศษที่ผสมเรียบร้อยแล้วขึ้นมาต่อกันบนขบวนรถไฟ ที่นีพอมีอะไรขึ้นมาก็เอามาแกล้มได้หมด ที่ฮอตฮิตจริง ๆ สมัยนั้น ต้อง ปลาหมึกแห้งเสียบไม้ มันเข้ากัั๊นเข้ากัน ถึงสถานีฉะเชิงเทราส่วนใหญ่รถไฟจะรอหลีกกันที่นี่ หากน้ำที่ว่าหมดก็ไปจัดหามาเพิ่ม จนสุดปลายทางนั่นแหละถึงแยกย้ายกัน  ตอนนั้นทั้งสุรา  บุหรี่ เป็นอะไรที่ สบาย ๆ บนขบวนรถไฟ หากเป็นตอนนี้อาจจะถูกเชิญลงจากขบวนทั้งกลุ่มก็ได้มั๊ง

อ้อ....ตอนนี้ก็ยังหนุ่มอยู่นะแต่น้อยลงบ้างนิ๊ดนึง   

รออ่านตอนต่อไปนะครับ

ซั๊ก50ปีได้ยังป๋า

[NOKY]

ทริปสั้นๆ กทม - หัวหิน
วันนี้จัดไปอีกหนึ่งทริป ไปเช้า เย็นกลับ หัวหิน

ขบวนนี้เป็นดีเซลราง คือแบบว่าเอาง่ายๆ ไม่มีหัวรถจักรไง ทุกตู้มีเครื่องยนต์เป็นของตัวเอง
เร่งเครื่องทีอย่างมัน รถหนักตู้ละเกือบสามสิบตัน พี่แกเร่งเครื่องยังกับแข่งควาเตอร์ไมล์

ท่านใดที่ชื่นชอบในความเร็วแบบโนลิมิต ไม่แคร์กล้องจับความเร็ว ขอเชิญขบวนนี้
ผมวัดจีพีเอสได้รัอยอัพ แถมขากลับ มีต่อให้ด้วย หยุดรอ จอดหลบ พักรอ พี่ยังถึงก่อนเวลาเกือบสิบนาที
ซิ่งได้มันสุดติ่งกระดิ่งแมว สะใจ

ขบวนนี้เป็นขบวนอินเตอร์ ฝรั่งต่างชาติเยอะ นั่งงอก่องอขิงกันไป ตัวยาวเกินมาตรฐาน รฟท.

อาหารการกินเหลือเฟือ สิบบาท ยี่สิบบาท ข้าวปลาอาหารของหวาน น้ำ กาแฟ ฯลฯ
ขอแนะนำ ก๋วยเตี๋ยวแห้งราชบุรี ห่อสิบบาท

ขบวนนี้ออกจากบางซื่อ เก้าโมงสี่สิบ วิ่งผ่าน ศาลายา นครปฐม บ้านโป่ง โพธาราม ราชบุรี เพชรบุรี
ถึงหัวหินเวลาประมาณบ่ายโมงครึ่ง

เที่ยวกลับ บ่ายสองสิบนาที ลงปุ๊บก็ขอตั๋วใหม่ปั๊บ ซื้อน้ำเซเว่นฯ แล้วก็ขึ้นรถ...

ไปทำไมฟระเนี่ยะบอกแล้วว่านั่งเอาบรรยากาศรถไฟ ไม่ได้นั่งไปเที่ยวหัวหินสักหน่อย ไปมาบ่อยแระ

ถึงสถานีบางซื่อก็หากาแฟสักแก้วก่อน สิบบาท
พ่อค้าแม่ค้าเพียบ
ฝรั่งเยอะ บางคนก็แต่งตัวประมาณว่า ถึงทะเลกรูโดดลงน้ำเลย

[NOKY]

นั่งไปเรื่อยๆ ขำๆ ขอแนะนำให้สังเกตุว่า แดดส่องมาทางใหน เราไม่ได้บ้าแดดเหมือนฝรั่งเดี๋ยวจะเกรียมไปเสียก่อน
ผ่านทุ่งนาเวิ้งว้าง ดงต้นตาลเพชรบุรี ชะอำ แล้วก็หัวหิน อย่างไว
บอกแล้วคันนี้ ซิ่งได้จาย

[NOKY]

ขากลับ ก็คันเดิม ซิ่งเหมือนเดิม
ถ้าอยากจะชิวๆ หัวหินก็ลองดูเวลาขบวนอื่น สายไต้เข้า กทม มีเพียบ
เบื่อก็นั่งรถทัวร์ รถตู้ มีให้เลือกมากมาย

ส่วนผม นั่งรถไฟนี่แหละ เอาบรรยากาศ และฟรี
ก่อนรถออก พี่ตำรวจรถไฟ มีขึ้นมาแนะนำตัวผู้กำกับคนใหม่ ด้วยนะเออ
พร้อมถ่ายเซลฟี่กับผู้โดยสาร และเดินตรวจตราความเรียบร้อย

เผลอแป๊บๆ ก็เข้าสู่เขต กทม อย่างไว

[NOKY]

ผมยังมีอีกสองสามทริปที่ยังไม่ได้เขียน

ขอพักโฆษณาแป็บนึง

สิ่งหนึ่งที่อดจะชื่นชมไม่ได้คือเจ้าหน้าที่แต่ละสถานี ไม่รู้เรียกว่าอะไร นายสถานีรึเปล่า?
ทุกที่ที่ผ่าน พี่ท่านทำหน้าที่ได้เป๊ะๆ มาก
บางทีก็มีสองท่านออกมายืนส่ง ตอนรถไป เข้า ออก หรือผ่านสถานี
บางทีก็ท่านเดียวพร้อมธงคู่ใจ

ไม่รู้หมอลักษณ์ ฟันธงแกเอามาจากรถไฟรึเปล่าน้อ?

โลกยุคนี้ล้ำไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้ แต่ธงเขียว แดง ก็ยังเป็นโซลูชั่นที่ไว้ใจได้
และผมเชื่อว่าคนขับรถไฟ กับ นายสถานี เค้าคงสื่อสารกันด้วยพลังบางอย่างผ่านธงนั่น
แม้จะมี วอสอง วอแปด เหน็บพุง
แต่ธงรถไฟ มันเป็นอะไรที่ สุโค่ยมาก

บางที่ ยังสับรางแบบเก่า โยกกันไปมา สับรางเสร็จ วิ่งมาโบกธงอีก อุต๊ะ แมนนวลล้วนๆ
แหม่ มันเป็นอะไรที่น่าจะหาดูได้ยากแล้ว

ลองมานึกถึงรถไฟฟ้ามาหานะเธอว์ ควบคุมสั่งการเดินรถจากศูนย์ใหญ่ คนขับหน้าตายังไงก็ไม่รู้ มันช่างไร้ชีวิตชีวา
สมกับเป็นยุคดิจิตอลจริงๆ เรานั่ง BTS MRT ARL ก็ก้มหน้าก้มตาอัพเฟส เล่นไลน์กันไป จะไปสนอะไรกะคนข้บเล่า

เขียวโอเค แดงไม่โอเค เครป๊ะ?

บางสถานีโดดเดี่ยวเดียวดาย กลางทุ่ง กลางป่า ดึกดื่นค่อนคืน ได้เห็นหน้าพี่เค้าแล้วสบายใจ
ในชุดเครื่องแบบจัดเต็ม ไม่ใช่นุ่งผ้าขาวม้า เสี้อยืดมายืนโบกไปงั้นๆ
เราเห็นจนชินตา บางทีก็ไม่ได้ใส่ใจ แต่ผมว่าพี่เค้ารักในงานของเค้านะนี่

คุณลองนึกดู ถ้ารถไฟกำลังวิ่งผ่าน สถานีมืดตึ๊ดตื๋อ เงาตะคุ่มๆ ...อะจึ๋ย 

ขออนุญาติท่านนายแบบแอบถ่ายมา ณ ที่นี้
ผมนี้ ชื่นชอบจริงๆ จากใจเบย

[ธรรม-webmaster]

นี่เมื่อวานที่ไม่ได้มาสงสัยอยู่บนเครื่องใช่มั๊ยป๋า

[NOKY]

ตลาดเซฟวัน โคราช เซฟจริง ไรจริง?

ผมตัดสินใจว่าจะนั่งรถไฟไปเดินเล่นตลาดเซฟวัน โคราชดู ได้ยินมานานแระ
เอาวะ นั่งรถไฟฟรีไป แล้วกลับรถทัวร์ ขำๆ ว่าแล้วก็ โดดขึ้นรถไฟที่สถานีบางซื่อ ตามสไตล์ คิดปุ๊บ ทำปั๊บ วัยรุ่นใจร้อน

แผนการเดินทาง รถไฟออกเที่ยง ถึงก็ประมาณห้าโมงเย็น เดินเล่นสามสี่ชั่วโมงแล้วค่อยนั่งรถทัวร์กลับ
นั่งชั้นสาม สามัญชนแต่คราวนี้ได้นั่งเก้าอี้เบาะนวมชิวๆ เอนนอนได้อีกตะหากนิ แจ่ม
บรรยากาศบนรถก็เดิมๆ เหมือนที่เคยไปมา หลายรอบแระ เส้นทางนี้ คงไม่มีอะไรคอมเม้นต์มากนัก

ขบวนนี้ทำเวลาสายได้ใจมาก ช้าไปหนึ่งชั่วโมงเต็ม ตามธรรมเนียม รถขบวนธรรมดา จอดทุกที่ ที่เธอว์สวนทาง
ผู้โดยสารบ่นอุบ เอาน่า ของฟรี อย่าบ่น ถึงช้าคิดเสียว่ากำไรละกัน
ว่าแต่อากาศร้อนได้ใจ ยามบ่าย ต้องรอจนถึงสี่โมงโน่น ถึงจะค่อยเย็นขึ้นมาหน่อย

วิวข้างทางพอเลยสูงเนินก็เป็นนาข้าวกำลังเขียว งดงามสบายตา ผิดกับช่วงสระบุรี ป่าแล้งและฝุ่นตลบ

นั่งเบื่อๆ เดินไปเดินมา ถึงโคราชหกโมงเย็น น่าจะเป็นการเดินทางมาโคราชที่นานมากที่สุด
ลงรถไฟก็โดดขึ้นตุ๊กๆ ไปตลาดเซฟวันเลย 80 บาท ประมาณ 7 กิโลจากสถานี
ไกลใช้ได้ แต่ขากลับผมนั่งสองแถวไปลง ขนส่ง 8 บาทตลอดสาย
เพียงท่านข้ามสะพานลอยถนนมิตรภาพมาอีกฝั่งเท่านั้น !!!
แต่ถ้าจะนั่งตุ๊กๆ ไปขนส่งก็ราคา 100 บาทครับ ไม่เหมาะกับทัวร์ซำเหมาสไตล์อย่างเรา

เซฟวัน โคราชเป็นที่เลื่องลือในความใหญ่โตมโหราฬ ว่ากันว่า 80 กว่าไร่
ถึงขนาดว่าต้องมีรถวิ่งรับส่งตามจุดต่างๆ คิดเอาเองละกัน รถฟรีครับ นั่งเล่นชมวิวรอบๆ ก็ได้
รถจอดเป็นจุดๆ ไป อยากลงตรงใหนก็ลง

เซฟวันแบ่งเป็นโซนต่างๆ และก็ย่อยเป็นซอย บางส่วนก็กำลังก่อสร้าง เยอะแยะจนงง

โดยส่วนตัวผมว่าเหมือนตลาดนัดจตุจักร เพียงแต่ไม่มีหลังคา พ่อค้าแม่ค้าเอาหลังคามาเอง ดูแปลกดี
สินค้าของขายสารพัดชนิดเท่าที่มีอยู่ในโลก แต่เกินครึ่งก็เสื้อผ้า เครื่องประดับ หญิง ชาย เทย ทอม ดี้ มีหมด

ส่วนศูนย์อาหารก็เยอะมากถึงมากที่สุด มีทุกอย่างให้ทานเหมือนกัน กินทั้งปีไม่น่าจะซ้ำนะผมว่า ใหญ่มากมาย

โซนของเก่ามีหรอมแหนม ตลาดปัฐฯ เยอะกว่ามากมาย ไม่ตื่นเต้ลใดๆ รึว่าเราไปไม่ถูกที่หว่า
เดิมเค้าว่าตลาดมือสองที่นี่น่าสนใจมาก แต่คงโดนเหมาไปหมดแระ

เดินไปเดินมาสองสามชั่วโมง ก็น่าจะได้ภาพรวมๆ ของตลาดแระ ตัดสินใจกลับดีกว่า
ขากลับนั่งรถทัวร์กลับ ซึ่งใช้เวลาประมาณ สามชั่วโมงก็ถึงกรุงเตป อภิมหานคร เที่ยงคืนก็เข้าบ้านนอนได้เลย
ท่านไม่ต้องห่วงว่าจะไม่มีรถกลับ โคราช-กทม มีตลอด 24 ชั่วโมงครับ ขึ้นที่ ขนส่งใหม่
ราคาตั๋วก็ประมาณ 209 บาท โคราชแอร์ ยังไม่ทันเมื่อยก็ถึงแระ

ถ้าจะรอรถไฟ ก็จะดึกมาก ประมาณเที่ยงคืนและถึงเช้า อย่ากระนั้นเลย ขอลำบากครึ่งเดียวพอครับ

เสียตังค์ซื้อของฝากคือ หมี่โคราช 5 ห่อร้อย นอกนั้นไม่รู้จะซื้ออะไรดี เหมือนกรุงเทพทุกอย่างอะนะ

ทริปนี้หมดตังค์ส่วนใหญ่ไปกับน้ำเพราะอากาศร้อน และของกินนิดๆ หน่อยๆ รวมๆค่ารถ กับหมี่โคราชก็ประมาณ 500 นะครับ
ลงดอนเมืองเลยโดนค่าแท๊กซี่ไปอีกร้อยกว่าบาท เนื่องจากเที่ยงคืนไม่มีรถเมล์

จบบันทึกการเดินทาง เซฟวันที่ไม่ค่อนเซฟเท่าไหร่ คราวหน้าต้องให้ ป๋าพีเจ้าถิ่น พาทัวร์

[ธรรม-webmaster]

ที่นี่มันต้องมุมหนังสือป๋า เก่าๆมีให้เลือกเป็นล้าน นางนวล นวลนาง เพ็ญพักษ์ เฮียร์กังฟู มีหมด วันก่อนผมไปจัดมา1เข่ง นี่อ่านหมดแระกะจะไปอีกรอบ

[shamp]

เห็นตั๋วปลายทางหนองคาย ไปนั่งกินไข่กะทะมายังคับ ไม่เห็นรีวิวสายนี้มั่งเลย เผื่อศิษย์น้องจะแอบไปนอนเปล่งโอเปร่าให้บันเทิงมั่ง

[ธรรม-webmaster]

เห็นตั๋วปลายทางหนองคาย ไปนั่งกินไข่กะทะมายังคับ ไม่เห็นรีวิวสายนี้มั่งเลย เผื่อศิษย์น้องจะแอบไปนอนเปล่งโอเปร่าให้บันเทิงมั่ง

ป๋าแกไม่มีเวลาไปนั่งกินใข่กะทะอยู่หรอกครับ ไปถึงแกก็ต้องกระโดดเหนี่ยวอีกขบวนกลับเลย  เดี๋ยวตกรถด่วนขบวนสุดท้ายเข้าล่ะยุ่งเลย

[shamp]

เห็นตั๋วปลายทางหนองคาย ไปนั่งกินไข่กะทะมายังคับ ไม่เห็นรีวิวสายนี้มั่งเลย เผื่อศิษย์น้องจะแอบไปนอนเปล่งโอเปร่าให้บันเทิงมั่ง

ป๋าแกไม่มีเวลาไปนั่งกินใข่กะทะอยู่หรอกครับ ไปถึงแกก็ต้องกระโดดเหนี่ยวอีกขบวนกลับเลย  เดี๋ยวตกรถด่วนขบวนสุดท้ายเข้าล่ะยุ่งเลย

เข้าใจล่ะครับ เป็นวิธีเที่ยวแบบใหม่ ใช่ป่ะครับ One Step Travel ไปแล้วกลับ ไม่ต้องเที่ยว

[ธรรม-webmaster]

เห็นตั๋วปลายทางหนองคาย ไปนั่งกินไข่กะทะมายังคับ ไม่เห็นรีวิวสายนี้มั่งเลย เผื่อศิษย์น้องจะแอบไปนอนเปล่งโอเปร่าให้บันเทิงมั่ง

ป๋าแกไม่มีเวลาไปนั่งกินใข่กะทะอยู่หรอกครับ ไปถึงแกก็ต้องกระโดดเหนี่ยวอีกขบวนกลับเลย  เดี๋ยวตกรถด่วนขบวนสุดท้ายเข้าล่ะยุ่งเลย

เข้าใจล่ะครับ เป็นวิธีเที่ยวแบบใหม่ ใช่ป่ะครับ One Step Travel ไปแล้วกลับ ไม่ต้องเที่ยว

ครับ แต่ใช้ได้กับเฉพาะคนวัยละอ่อนเท่านั้นนะครับ

[รองนายหัว]

น่าสนุกจังครับ ว่าจะพาสามไข่นั่งรถไฟเที่ยวบ้าง