เว็ปบอร์ด > คุยกัน
ทริปการเดินทางโดยรถไฟ กับอะไรบางอย่างของชีวิต
NOKY:
ระหว่างทาง ก็จะผ่านโรงงานลับในป่าลึก ฝุ่น กลิ่น มาครบ
ป่าแบบ ป่าละเมาะ โปร่งๆ แห้งๆ รอไฟป่ามาเผาประมาณนี้
ถ้าคาดหวังจะเจอป่าทึบ ทุ่งหญ้าสะวันน่า เก้ง กวางวิ่งขวักไขว่ มาผิดแระ
กลับไปดูสารคดีท่องอัฟริกาเต๊อะ
รถไฟจะวิ่งอ้อมเขื่อนลำตะคองด้านหลัง ซึ่งถ้านั่งรถก็จะเจออีกฟากหนึ่ง
สถานี คลองขนานจิตต์ อันโดดเดี่ยว เต็มไปด้วยหมา รออาหารอยู่ข้างทาง
สายตามองเล็งมาบนรถ ล๊อคเป้าผู้โดยสาร วิ่งตาม
มีอยู่ตัวนึง เห็น จะจะ พี่แกสามารถวิ่งตัดผ่านรถไฟที่กำลังเคลื่อนผ่านไป ในระยะไม่ถึงสองเมตร ทำได้ไงหว่า
ไครที่ชอบให้อาหารลิงบนเขาใหญ่ ทั้งๆ ที่เค้าห้าม ลองนั่งสายนี้แล้วโยนให้หมาที่สถานีทางก็ได้
นับได้ประมาณสิบกว่าตัว นายสถานีเค้าคงไม่ว่ากระไร เห็นมีกันอยู่สองคน โดดเดี่ยว เดียวดาย
สถานีมวกเหล็ก ก็น่าสนใจ ผมกะว่าจะลองกลับอีกสักครั้งไปหา สเต็กทาน มันจะเว่อร์ไปมั้ยนี่
ตามชุมทางที่ก็จะมีซากขบวนรถเก่าจอดโชว์ เที่ยวนี้ของกิน มากมายมหาศาลไม่มีอดอยาก
ไม่ต้องซื้ออะไรขึ้นไปให้หนัก รสชาติก็พอไหว
แนะนำว่าอยากซื้อของฝาก รอรอบท้ายๆ หรือลองต่อดู จะได้ราคาที่เหมาะสม
NOKY:
หลายท่านอาจจะสงสัยว่า ทำไมไม่ขับรถไป น้ำมันก็ถูก?
บางครั้ง เราก็อยากอยู่เฉยๆ ให้เวลามันผ่านไป ไม่ต้องไปคิดอะไร
ปลดปล่อยใจไปให้มันเตลิดเปิดเปิง ซึ่งทำไม่ได้ขณะขับรถ
เวลามีปัญหามากมายผ่านเข้ามาในชีวิต บางคนเข้าวัดสงบสติอารมณ์ ทำให้จิตใจนิ่ง
ส่วนผม นั่งรถไฟ...นั่งไปนานๆ มันจะนิ่ง คิดไปเรื่อยเปื่อย
เมื่อนิ่งแล้ว สติมันก็จะมา ปัญญามันก็จะบังเกิด
บางครั้งโซลูชั่นมันก็บังเกิดแว่บขึ้นมา
ผมนี้แทบอยากจะโดดลงรถไฟ กลับบ้านเลยทีเดียว
ไงหล่ะ ปรัชญวย ตามแบบของผม
NOKY:
เดี๋ยวค่อยมาต่อนะฮาฟ
ธรรม-webmaster:
ต้องลองบ้างแล้ว
ธรรม-webmaster:
ผมนี่ปูเสื่อเลย
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version