เว็ปบอร์ด > คุยกัน

บันทึกการเดินทาง:1 ทอดน่องท่องไปกับรฟท. The Bangkok Express 102

<< < (2/6) > >>

NOKY:
ช่วงนี้ก็นั่งชมวิวไปพลางๆ

สักพักก็สถานีลำพูน
ผ่านสะพาน ทาชมพู แต่ ทาสีขาว เพื่อ???
ข้างๆ เป็นสนามกอล์ฟ มีหลุมนึง ต้องตีข้ามอุปสรรค คือรถไฟ แต่ถ้าตีโดนหัวคนขับรถไฟ ปรับสิบล้าน!!!

ผ่านสถานีขุนตาล สวนกับขบวนด่วนนครพิงค์ที่นี่ ขบวนนี้แหละ สุดยอดอีโรติค เลิฟเทรน แอร์ทั้งคันเย็นฉ่ำ
แต่ เชอะ ไม่มีอาหารเร่ขายแบบนี้ เว้ยเฮ้ย หน่อม

แล้วก็ลอดถ้ำขุนตาล ที่ไม่รู้เมื่อไหร่มันจะถล่ม ก็มันหมดอายุการใช้งานไปนานแล้วอ่ะนะ
พี่ไทยนี่แหละ สุดยอดการดูแลรักษา อยู่บำรุง ...อย่าไปยุ่งกะเค้าาา

NOKY:
กินข้าวก่อนนะ เดี๋ยวค่อยมาต่อ

ธรรม-webmaster:
แวะจอดนอนอีกแระ

NOKY:
และแล้ว เก้าโมงกว่าๆ ก็มาถึง สถานีนครลำปางตราไก่ คนละค่ายกับ อังกฤษตรางู
ไวเหมือนโกหก ถ้าขับรถยนต์มาจากเชียงใหม่ จะใช้เวลาไม่เกินหนึ่งชั่วโมง
ถ้ารถไฟ ก้อจัดเข้าไป สามชั้่วโมงอย่างต่ำ สุดคุ้มครับท่ายผู้ชม

ผู้คนขึ้นหรอมแหรม ส่วนใหญ่ไปนั่งชั้นสาม

แม่ค้าหอบกล้วยไม้ลงมาขาย ผมแอบเห็นว่า นางเอามาจากลำพูนอ่า ไม่ไช่ของป่าที่ใหน
จะบอกคนซื้อ ก็เดี๋ยวจะโดย กล้วย ตามมาด้วยไม้หน้าสาม อยู่เฉยๆดีกว่า

NOKY:
รถไฟไทย เป็นหนึ่งในสิ่งมหัศจรรย์ของไทย ที่ฝรั่งต้องนั่งให้ได้ครั้งหนึ่งก่อนตาย
นอกจากนี้ก็มี ปาย ที่ต้องไปพี้ ให้ได้สักหนึ่งหน
และฟูลมูนเกาะพงันที่ต้อง ไปเมาทั้งคืนอ๊วกแตกอ๊วกแตนริมหาด

มันเก่าเก็บ คลาสสิค ย้อนยุค พี่เค้ายังใช้ ธงเขียว ธงแดงอยู่เลยอะ
ลองนึกดูว่าถ้านั่ง บีทีเอสแล้วมีคนมาโบกธงให้รถจอด
แถมยังไม่พอ โยนห่วงเข้าเสา...อีกตะหาก คงฮาน่าดู

มันเป็นเช่นนี้มาตั้งแต่ผมจำความได้ และก็ยังอยู่จนปัจจุบัน
ยังดีหน่อยที่ยกเลิก โทรเลขใช้วิทยุสื่อสารแทน ไม่งั้นได้ถอดรหัสมอสกันวุ่นวาย

คุณรู้รึเปล่าว่าเค้าวางสายไฟเบอร์ออฟติคสื่อสารข้างรางรถไฟทั้วประเทศ
เหลือช่องสัญญาณพอให้คนไทยใช้ไปได้อีกร้อยปี

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว